روش خمیری
در روزهای اولیه صنعت فولاد، فولاد به این روش ساخته می شد. در این روش چدن را در ظرف کوره بلند می گذارند و شعله را روی آن می دمند تا ذوب شود. آهن مذاب را به هم می زنند تا کربن آن در تماس با اکسیژن هوا بسوزد. پس از آن، کربن آن مقدار قابل توجهی به صورت گاز است
از آن جدا می شود، دمای ذوب آن بالا می رود و به صورت خمیر در می آید. خمیر فولاد را به صورت تکه تکه با گاز سوز از کوره خارج کرده و با چکش می زنند تا سرباره تشکیل شده از آن جدا شده و یکپارچه شود. سپس فولاد به دست آمده مورد استفاده قرار می گیرد. این روش دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرد زیرا ظرفیت تولید کافی وجود ندارد و فولاد حاصل همیشه از کیفیت یکسانی برخوردار نیست.